درس هایی از قرآن(2)

بعضی گمان کرده اند که اگر افرادی در روز قیامت عذاب می شوند بخاطر این است که خداوند، می خواهد از آنها انتقاام گرفته و دل خویش را به اصطلاح خنک کند. اما باید دقت داشت که تمام عذاب ها و خاریهای روز قیامت به اعمال انسان بر میگردد. مثلاً وقتی خداوند سخن از این می گوید که کافرین به خاطر عدم توان سجده در روز قیامت خوار و ذلیل می شوند، بلافاصله می فرماید که ما قیبل از این آنها را به سجده خوانده بودیم در حالیکه آنها سالم بودند ولی از فرمان ما سرپیچی نمودند:

«خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَ قَدْ کاَنُواْ یُدْعَوْنَ إِلىَ السُّجُودِ وَ هُمْ سَالِمُونَ»(1)

و یا در جای دیگر وقتی سخن از ذلیل بود آنها به میان می آید، می فرماید این همام روزیست که قبلاً به آنها وعده داده شده است:

«خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَالِکَ الْیَوْمُ الَّذِى کاَنُواْ یُوعَدُونَ»(2)

و یا در هنگام ملاقات آنها عذاب را، چنین می فرماید:

«فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَ قِیلَ هَاذَا الَّذِى کُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ»(3)

یعنی این عذاب ها همان چیزهاییست که قبلاً برای شما بیان شده است.

پس هیچ یک از این عذاب ها برای این نیست که خداوند در صدد انتقام گیری شخصی و غیره باشد، بلکه چیزی جز نتیجه اعمال آنها نمی باشد.