متفرقه(1)

درسهای زیادی از تو گرفتم...از تو ای دنیای مجازی!

اگر بخواهم بگویم مثنوی هفتاد مَن میشود...

یکی از آن هفتاد من را برایت میگویم

-اگر چه شرمسار و سر افکنده ام –

دانستم که اگر چه حریم نامحرم را در دنیای حقیقی نگه میداشتم

اما نه از ترس خدا بود و نه از سر ایمان به آخرت

زیرا در این دنیای مجازی هم شوخی کردم و هم شماره دادم و هم ...

پس برای خودم بود و بس

برای حفظ وجه مذهبی خودم

و شاید از ترس آبروی خانواده ام

و یا از ترس از دست دادن کارم و یا...

هرچه بود چون مرا میشناختند حریم محرم و نامحرم داشتم

و چون دراینجا ناشناخته شدم

از دست دادم

همه آن تقوا و ایمان ظاهریم را

چه خوب درسی به من دادی ،

ای دنیای مجازی من!!!

شعر (4)

هنگامه نماز

خیزید که هنگام نماز است و قرار است       سازید وضـویی که نه هنگام فـرار است

گویید اذانی که شعار است در این دین       دارای ادب باش که اینـجا مــزار است

نیت بنـمـا سـوی خدا روی نمـایـــی        با نام خدا غیـر خدا جمله کنـار اسـت

تکبـیــره الاحرام تـو آغاز قیـام است          الطاف خداوند دراین عرصه هزار است

بـا زمـزمـه فاتحـه و ســوره توحیــد          گویی که به دشت آمده آواز هزار است

سازی تو رکوعی که همه عین قیام است       کانـدر بـر آن،خـار، درختان چنار است

درسجده کندمست ودهد می به کف تو         مست از می تو، مستی مستان خمار است

زانــوی ادب زن به در خـانه آن یــار            با ذکر شهادت تو بگو یار به دار است

هرچنـد رسیـدیم به پایان منـاجـات           لیکن شده آغاز، که هنگامه کار است

 این است عزیزم،که سلام است به پایان      تا نیـک بـدانـی که آغاز بهار اسـت

تمثیلات (1)

یه معلم با تجربه سر کلاس اومد، و همون ابتدا دانش آموز درس خون و زرنگ را شناخت و به عنوان نماینده کلاس انتخابش کرد. این معلم  به همه دانش آموزان یه خودکار آبی هدیه داد، و علاوه بر اون یه خودکار قرمز هم به نماینده داد و به اون گفت تو باید زودتر از همه بیای سر کلاس و از همه دیر تر بری بیرون و هیچ وقت حق غیبت کردن نداری و....

و اما خداوند:

 از بین مخلوقات، به واسطه علم بی پایان خودش نماینده ای (اهل بیت) انتخاب کرد و علاوه بر خودکار آبی که به همه داد(فطرت) یه خود کار قرمز هم به اونها عطا کرد(علم لدنی، کرامت، عصمت کبری)، اولاً به خاطر وظیفه ای که داشتند(نمایندگی خدا) و ثانیاً وظیفه سنگین تری هم به گردنشون گذاشته شد و تکلیفشون بیشتر گردید.

نتیجه:

1)       اهل بیت عنایت خاصی به آنها شده.(عصمت، کرامت، علم غیب)

2)       ما هم به اندازه خود عنایاتی دریافت کرده ایم.(فطرت الهی)

3)       عنایت خاص، به خاطر وظیفه خاص بوده.(نمایندگی خاص خدا)

4)       تکلیف آنها سخت تر از ما می باشد.(هدایت جامعه و....)

کلام جدید(1)

درباره این مطلب که منشأ دین چه بوده است؛ نظراتی مطرح شده است که خلاصه آن به قرار ذیل می باشد:

دیوید هیوم: نامعلوم بودن حوادث و مسأله بیم و امید.

اسپنسر: مانیزم یا همان اعتقاد به بزرگان قبیله و اجداد.

تیلور: آنیمیزم یا همان جان انگاری و رح بخشی به طبیعت.

فرِیزِر: سحر و جادو.

فویر باخ: فرافکنی در بُعد معنوی.

فروید: توتم و تابو، یاهمان حاکمیت پدر و محرمات قبیله ای.

یونگ: ضمیر ناخودآگاه جمعی.

راسل: ترس.

اگوست کنت: جهل.

مارکس: طبقه حاکم جامعه.

دورکهیم: توتم یا همان سنبل ها که در اینجا منظور شنبل بودن جامعه مطرح است.

اسلام: وحی و فطرت.«فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُون»(1)

درس هایی از قرآن(2)

بعضی گمان کرده اند که اگر افرادی در روز قیامت عذاب می شوند بخاطر این است که خداوند، می خواهد از آنها انتقاام گرفته و دل خویش را به اصطلاح خنک کند. اما باید دقت داشت که تمام عذاب ها و خاریهای روز قیامت به اعمال انسان بر میگردد. مثلاً وقتی خداوند سخن از این می گوید که کافرین به خاطر عدم توان سجده در روز قیامت خوار و ذلیل می شوند، بلافاصله می فرماید که ما قیبل از این آنها را به سجده خوانده بودیم در حالیکه آنها سالم بودند ولی از فرمان ما سرپیچی نمودند:

«خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَ قَدْ کاَنُواْ یُدْعَوْنَ إِلىَ السُّجُودِ وَ هُمْ سَالِمُونَ»(1)

و یا در جای دیگر وقتی سخن از ذلیل بود آنها به میان می آید، می فرماید این همام روزیست که قبلاً به آنها وعده داده شده است:

«خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَالِکَ الْیَوْمُ الَّذِى کاَنُواْ یُوعَدُونَ»(2)

و یا در هنگام ملاقات آنها عذاب را، چنین می فرماید:

«فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَ قِیلَ هَاذَا الَّذِى کُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ»(3)

یعنی این عذاب ها همان چیزهاییست که قبلاً برای شما بیان شده است.

پس هیچ یک از این عذاب ها برای این نیست که خداوند در صدد انتقام گیری شخصی و غیره باشد، بلکه چیزی جز نتیجه اعمال آنها نمی باشد.